جنگ، جنگ تا پیروزی، شعار من است و آن را با عمل به اثبات می‌رسانم

به گزارش پایگاه خبری تفتان ما،، شهید احمد سراوانی متولد یکم فروردین‌ماه ۱۳۳۷ در شهرستان زابل در تاریخ ۳۰ مهرماه سال ۶۲ در سریوان به شهادت رسید پیکر پاک این شهید بزرگوار در گلزار شهدای زاهدان آرام‌گرفته است.

این شهید در وصیت‌نامه خود نوشته است؛
 
بسم الله الرحمن الرحیم

 به نام خداوند بخشنده و مهربان
 ما همه بنده خدا و آفریده او هستیم و از سوی او آمده ایم و بازگشت همه ما به سوی اوست و برای مدتی بسیار اندک و زودگذر در این جهان به سر می‌بریم و همه باید توشه بار خوبی را بسته و هر لحظه آماده هجرت از این دنیا به آن دنیا ابدی [باشیم]  که خداوند وعده رستگاری برای افرادی که طبق قوانین اسلام عمل کرده‌اند و موجب رضایت پروردگارشان شده‌اند داده است و ان‌شاءالله که ما از همان بندگان خاص خدا قرار گیریم.

 به همسر گرامی‌ام درود و سلام فراوان عرض می‌کنم و با همدیگر عهد می‌بندیم که روز قیامت یکدیگر را شفاعت کنیم و من این وعده را به شما می‌دهم و ان‌شاءالله که شما هم قبول کنید و هرکدام ما درجه‌اش بالابود، دیگری را شفاعت نماید و به همسرم از نظر شرعی اعلام می‌کنم که بعد از من بدون کوچک‌ترین ناراحتی و اندوهی با قلبی پاک و آرام از نظر ازدواج با هر کس که دوست داشتید آزاد هستید و ما باید تابع آفریدگار خویش باشیم و [به]  آن چه مورد لطف و رضایت اوست عمل کنیم و از طرف من کاملاً خیالت راحت باشد که من آن چه را که اسلام حکم می‌کند، دوست دارم.

 ان‌شاءالله که در روز قیامت جزء مقربان درگاه احدیت قرار گیریم و در ضمن ملتمسانه از شما می‌خواهم که برای رضای خداوند بزرگ مرا ببخشید و حلالم کنید و در مورد فرزندها مهدی جان که خداوند او را نگه‌دار است به‌این‌ترتیب عمل کنید . [تا مورد]  لطف پروردگار قرار گیرید.

 موفق و مؤید در سایه حق‌تعالی باشید.

من به هیچ‌کس به جز خداوند متعال که امید است مرا مورد لطف و کرمش قرار دهد و او بسیار رحیم و بخشنده است و خانواده‌های گرامیم که ان‌شاءالله برای خشنودی خدا مرا خواهند بخشید و حق بزرگی بر گردن من دارند که امید خداوند به شما اجر و خیر عنایت کند بخشندگی و ایثار داشته باشید، تا مورد بخشش خدا قرار گیرید، ان‌شاءالله

 بدهکار نیستم.
 از هیچ‌کس طلبکار نیستم.

مخارج زندگی من و همسرم و فرزندم، حقوقی است که از استانداری زاهدان از طریق [فرمانداری] دریافت می‌کنم.

 وسایل زندگی فقط همان وسایلی است که مورداستفاده همسر و فرزندم قرار دارد(فرش و یخچال - تلویزیون و غیره) و من هیچ درآمد دیگری از قبیل زمین یا منزل و یا غیره ندارم و وصیت می‌کنم که جبهه جنگ این شرایط را دارد.

شهیدشدن در راه خدا، مفقودشدن، معلول‌شدن، اسیر شدن، سالم ماندن، هرچه رضای خداوندم باشد، راضی‌ام و هیچ‌گونه ناراحتی ندارم. هرکجا باشم زیر سایه حق‌تعالی آفریدگارم هستم (از سوی خدا آمده‌ایم و بازگشت ما به‌سوی اوست) و اگر به فیض شهادت رسیدم، خوشحال باشید و صبر و استقامت در راه خدا را پیشه کنید، تا در روز قیامت اجری بزرگ شامل حالتان شود و در وهلۀ اول خشنودی و رضایت خداوند خود را نصیبمان بگردانیم و این را بگویم که این روحم است که به‌سوی آفریدگار خویش پرواز خواهد کرد و جسم مبدل به خاک می‌گردد. مگر اینکه به اذن پروردگارش دوباره زنده شود و چنانچه جسم من به دست شما نرسید، هیچ‌گونه ناراحتی به خود راه ندهید و تلاش اینکه حتماً جسدم را پیدا کنید، نداشته باشید. برای تسکین دل خود می‌توانید کلاه و چفیه (دستمال سرم) که در جبهه در عملیات والفجر ۵ مقدماتی به خونم آغشته شد و در حال حاضر در خانه است به‌عنوان نشانه هرکجا که دوست داشتید، به‌عنوان قبر قرار دهید و در آنجا فاتحه‌ای بر روانم تلاوت کنید و روحم را شاد فرمایید.

در پایان از امام عزیزم خمینی روح خدا و از ملت شهیدپرور و خانواده‌های گرامی‌ام و اقوام عزیزم و دوستان و همسایگان و آشنایان محترم طلب بخشش و حلالیت دارم به امید پیروزی اسلام عزیز و آرزوی ظهور دوازدهمین اختر آسمان و ولایت حضرت حجۀ ابن الحسن العسکری مهدی موعود (عجل‌الله تعالی فرجه الشریف) و به امید سلامتی رهبر عزیزمان امام خمینی و آرزوی اسیران حزب‌الله و زیارت همدیگر در روز موعود. ان‌شاءالله.

انتهای خبر/
  https://www.asrehamoon.ir/vdcbzsb8grhbs0p.uiur.html