تفتان ما - حفظ حجاب، نماد هویت ملی و میراث فرهنگی

مشاور فرماندار تفتان در امور بانوان، در یادداشتی جامع و تحلیلی به اهمیت عفاف و حجاب در تقویت هویت ملی، ساختارسازی فرهنگی و پیشرفت‌های اجتماعی تأکید کرده و نقش آن را در تداوم انسجام ملی و توسعه پایدار کشور برجسته ساخت.

عفاف و حجاب، نماد هویت اسلامی و پیش‌نیاز توسعه فرهنگی و اجتماعی در ایران

مهیاکرد مشاور فرماندار تفتان در یادداشتی به تفتان ما نوشت:در بستری که تغییرات سریع و تحولات فرهنگی پرشتاب، معادلات اجتماعی و ارزشی کشور را تحت‌تأثیر قرار داده است، جایگاه عفاف و حجاب در حفظ هویت اسلامی و استحکام بنیان‌های فرهنگی، بیش از هر زمان دیگر احساس می‌شود. عفاف و حجاب، نه‌تنها به‌عنوان یک پارادایم اعتقادی و دینی، بلکه به‌عنوان میراث‌فرهنگی و نماد هویت ملی، نقش کلیدی در شکل‌گیری شخصیت اجتماعی زنان و مردان جامعه ایفا می‌کند. در یادداشت حاضر، به تبیین اهمیت این مقوله در چارچوب سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی کشور پرداخته شده است.
عفاف و حجاب، میراث‌فرهنگی و نماد هویت دینی

عفاف و حجاب، یکی از قدیمی‌ترین و پایدارترین اصول فرهنگی است که در طول تاریخ، به‌عنوان امری ارزشی و انسانی، در جوامع مختلف از آن حمایت شده است. در فرهنگ اسلامی، این دو مفهوم نماد احترام به خود و دیگران، حریم نگه‌داری و عزت‌مندی و زن‌دوستی است؛ بنابراین، حجاب نه صرفاً یک پوشش ظاهری، بلکه تجلی‌گر حاکمیت اراده فرد در رعایت حدود شرعی و احترام به کرامت انسانی است.

در فرهنگ ما، حجاب با حفظ ارزش‌های اسلامی، معنویت و پاسداری از هویت فرهنگی، ارتباط تنگاتنگ دارد. سیاست‌های کلان فرهنگی کشور بر تقویت این ارزش‌ها استوار است و پیروی از آن، پاسخ به نیاز جامعه در مواجهه با چالش‌های هویتی و فرهنگی است. در واقع، حجاب، نه‌تنها مرزهای حریم خصوصی فرد را مشخص می‌کند، بلکه نمادی است از اصول استواری و پایبندی به ارزش‌های دینی و سنتی.

نقش عفاف و حجاب در تقویت انسجام اجتماعی و ملی
در جوامع چندفرهنگی و چند دینی، عفاف و حجاب نقش پل ارتباطی را ایفا می‌کند. این دو مفهوم، بخشی از هویت ملی و فرهنگی است که موجب تقویت اعتماد اجتماعی شده و انسجام داخلی را حفظ می‌کند. نفوذ فرهنگی غرب و پیامدهای آن در نگاه ناپایدار به مسائل خانواده و هویت، ضرورت تبیین صحیح جایگاه عفاف و حجاب را بیش‌ازپیش مشخص می‌نماید.
در بستر سیاست‌های کلان، تبیین جایگاه فرهنگی، اجتماعی و امنیتی حجاب، منجر به تقویت اعتماد عمومی و انسجام ملی می‌شود. در حقیقت، حجاب نماد مبارزه فرهنگی در برابر نفوذ ارزش‌های بیگانه و میراثی است که باید پاس داشته و حفظ گردد؛ چراکه آسیب‌های ناشی از بی‌توجهی به آن، می‌تواند ساختارهای فرهنگی و اجتماعی کشور را در معرض تهدید قرار دهد.
عفاف و حجاب، ابزار توسعه فرهنگی و اقتصادی
فراتر از پیوندهای اعتقادی و فرهنگی، عفاف و حجاب، نقش مهمی در توسعه اقتصادی و فرهنگی ایفا می‌کند. در جهان امروز، آرامش روانی و اعتمادبه‌نفس زنان و مردان، پایه مدیریت فرهنگی جامعه است و این امر، در سایه رعایت حجاب و عفاف بهترین تجلی را دارد.
تلاش دولت‌ها و سیاست‌گذاران در راستای ترویج فرهنگ صحیح حجاب، موجبات افزایش مشارکت زنان در عرصه‌های اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی را فراهم می‌سازد، و این هم‌زیستی، انگیزه‌ای برای توسعه پایدار و مقابله با آسیب‌های اجتماعی است. در این راستا، سیاست‌های فرهنگی باید مبتنی بر نگاه جامع و میان‌بخشی باشد که هم مباحث ایدئولوژیک و هم ابعاد علمی و روان‌شناختی عفاف و حجاب را در بر گیرد.
چالش‌ها و راهبردها در تبیین جایگاه عفاف و حجاب
در مسیر ترویج عفاف و حجاب، چالش‌هایی از قبیل تفسیر نادرست، شبه‌ملی‌گرایی، هجمه‌های فرهنگی و سیاسی، تبلیغات سوء و سوءتفاهم‌های داخلی وجود دارد که نیازمند واکاوی عمیق و برنامه‌ریزی راهبردی است.
برنامه‌ریزی برای تبیین روشن و شفاف جایگاه عفاف و حجاب در قالب آموزش‌های فراگیر، بهره‌گیری از رسانه‌های نوین و خصوصی‌سازی سازی و ترویج فرهنگی این مقوله، از جمله راهکارهای عملی است. همچنین، تبیین نقش حجاب در ساخت هویت فردی، خانواده، جامعه و امنیت ملی، می‌تواند به ایجاد اراده جمعی مؤثر کمک کند.
نقش دولت و سیاست‌گذاران در تنظیم سیاست‌های فرهنگی مربوط به حجاب
دولت مستقیماً از طریق سیاست‌گذاری، برنامه‌ریزی، آموزش و فرهنگ‌سازی می‌تواند جایگاه عفاف و حجاب را در جامعه تقویت کند. این سیاست‌ها باید مبتنی بر احترام به حقوق فردی و حفظ ارزش‌های دینی باشد، و درعین‌حال، از بهره‌گیری ابزاری ناصحیح و سیاسی‌سازی آن پرهیز کند.
در این مسیر، مسئولیت نخبگان و نهادهای فرهنگی و اجتماعی، ایجاد بسترهای آموزشی و تبلیغاتی، و تبیین نقش حجاب در برقراری عدالت جنسیتی و توسعه پایدار است. همکاری مجموعه‌های رسانه‌ای و فرهنگی در تبیین صحیح، نقش محوری در ترویج این ارزش‌ها دارد.

عفاف و حجاب، ارکان استحکام فرهنگی و توسعه پایدار
در نتیجه، عفاف و حجاب، نه‌تنها نمادهای هویتی و اعتقادی، بلکه ابزارهای مهم در مسیر توسعه فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی هستند. تبیین صحیح جایگاه این ارزش‌ها، نیازمند سیاست‌گذاری هوشمند، همکاری نهادهای فرهنگی، رسانه‌ای و اجرایی است که همگان به سهم خود مسئول حفظ و ترویج آن را بر عهده دارند.

امید است که باتکیه‌بر اصول علم و دین، و بهره‌گیری از تدابیر راهبردی، بتوان در مسیر تحقق آرمان‌های فرهنگی و هویتی کشور، گام‌های مؤثری برداشت و جایگاه عفاف و حجاب را در جامعه، بیش‌ازپیش، پاسداشت و تقویت کرد.

انتهای خبر/