به گزارش سرویس سياسي
تفتان ما، به نقل از آناج: برگزاری تجمعهای ضد انقلاب در هنگامهی سفر رؤسای جمهور و مقامات عالی ایران به خارج از کشور امری طبیعی است. تقریبا این اتفاق توسط منافقان، سلطنتطلبان، داعیهداران حقوق بشر و سایر گروههای ایرانیِ ضد انقلاب صورت میگیرد و آنها معمولا در مقابل هتل محل اقامت و یا مقر سخنرانی مقامات ایرانی دست به تجمع میزنند. تجمعاتی که غالبا کمتعداد و بیاهمیت بوده و هرگز نتوانسته خیرهکننده باشد. این اتفاق خصوصاً در سفر رؤسای جمهور ایران به آمریکا بیشتر از بقیهی سفرها به چشم آمده و از کم و کیف بیشتری برخوردار بوده است.
در عالم سیاست، نه تنها در سفر مقامات عالی ایرانی، بلکه در همه جای دنیا چنین پدیدهای اعتراضی صورت میگیرد و این رخداد، صرفا متعلق به ایران نیست. مثلا رئیسجمهور آمریکا، در سفر اخیر خود به کوبا با اعتراضات مردمی روبهرو شد. تقریبا هیچکدام از سفرهای خارجی رؤسای جمهور ایالات متحده خالی از چنین تجمعهایی نیست و مسئولان عالی همهی کشورها حتما چنین پدیدهای را در سفرهای خارجی خود لمس کردهاند. اما آنچه که اهمیت دارد آن است که این اتفاق، هرگز نتوانسته موجبات لغو و یا تعلیق سفر آن مقام عالی ایرانی و خارجی را به کشور مقصد فراهم سازد.
در هفته گذشته، علیرغم اعلام قبلی سفر رئیسجمهور ایران به اتریش، اما این سفر کاری در آخرین دقایق بهدلیل آنچه که طرف ایران، مسائل امنیتی اعلام کرده است، لغو شد. پس از اعلام این خبر، علی لاریجانی، رئیس مجلس شورای اسلامی، به بیتوجهی دولت اتریش به درخواست تیم حفاظتی رئیس جمهوری مبنی بر لغو مجوز راهپیمایی گروهک تروریستی منافقین در جریان سفر روحانی به این کشور اشاره کرد و گفت: «بنده قبل از سفر در جریان مسائل بودم. رئیس جمهوری به درستی تصمیم بر لغو سفر به اتریش گرفت، اما برخی رسانهها با طرح مسائل ابهامآمیز و غیرشفاف موضوع را نوع دیگری جلوه دادند.»
اظهار نظر لاریجانی در حالی است که هیچگاه تجمعات اعتراضی ضد انقلاب مانع از انجام سفر کاری رؤسای جمهور ایران نشد و اتفاقا حسن روحانی هرگز هراسی از چنین تجمعات بیست سی نفره ندارد؛ چرا که پیشتر در سفر روحانی به پاریس، تجمعی ضد ایرانی با جمعیتی قابل توجه در این شهر برگزار شد که نه مانع از سفر روحانی به فرانسه گشت و نه خللی در انعقاد قراردادهای پژو و ایرباس دولت با طرف فرانسوی ایجاد کرد. علاوه بر اینها مربوط دانستن لغو سفر رئیسجمهور به این تجمعات متراکم و بیمزه، عملا این پیام را به آنها مخابره میکند که ضد انقلاب با این دست کارها میتوانند در تنظیم سفر رئیسجمهور ایران به خارج از کشور مؤثر واقع شوند.
اما به راستی علت اصلی لغو سفر روحانی به وین چه بود؟
برخی معتقدند یکی از عوامل تقویتکنندهی این تصمیمگیری، به مصاحبهی اخیر رئیسجمهور اتریش پیرامون نقش کمرنگ وین در لغو تحریمهای سوئیف بر میگردد که مدعی شد: «باید به این مسئله توجه داشت که هنوز همهی تحریمهای ضدایرانی برداشته نشدهاند، چون گامها و اقدامات مهمی وجود دارند که باید در مسیر لغو تحریمها برداشته شوند...» هاینس فیشر، سپس آب پاکی را روی دست حسن روحانی ریخت و اظهار داشت: «باید بگویم که اتریش بهتنهایی نمیتواند این تحریم را بردارد و تا آنجا که من میدانم اروپا نیز بهتنهایی نمیتواند چنین کند! بلکه این جامعه بینالمللی است که باید این موضوع را مورد رسیدگی قرار دهد. در این زمینه آمریکا نیز نقشآفرین است.» او همچنین اظهارنظر ایران در خصوص عدم رعایت مسائل امنیتی در اتریش را نپذیرفت و اشاره کرد: «من کارشناس امنیتی نیستم، اما پلیس اتریش به صراحت اعلام کرد که همه اقدامات لازم را با در نظر گرفتن تدابیر بسیار شدید امنیتی و استانداردهای مدنظر، مطابق دیدارهای رؤسای جمهور روسیه، چین و حتی چند سال قبل، کنفرانس اروپا و آمریکا که با شرکت جرج بوش، رئیس جمهور پیشین آمریکا در اتریش برگزار شد، تدارک دیده شده بود.»
به نظر میآید علت تصمیم اخیر دولت، فراتر از برگزاری یک تجمع ده بیست نفره در اتریش بوده است و هرگز نمیتوان آن را به صحبتهای رئیسجمهور اتریش مبنی بر «نقش ضعیف وین در کمک به رفع تحریمهای ایران» و «نقش پررنگ آمریکاییها در این تصمیمگیری که از اروپاییها هم بالاتر است»، نامربوط دانست.
انتهای پیام/